- حکمروایی فرهنگی نتیجه حضور و مشارکت مردم و دولت در عرصه فرهنگ است.
- جامعه مدنی در کنار دولت وارد عرصه تصمیمگیری فرهنگی میشود، اولویتها و تمهیدات فرهنگی با حضور مردم برخوردار از شفافیت، تعادل و اثربخشی بالایی خواهد شد، دولتها با حضور قشرهای مختلف و تنوعات قومی- فرهنگی همچنین در نظر داشتن مطالبات فرهنگی که منجر به تأمین منافع و همبستگی ملی خواهد شد، به تصمیمگیری و تدوین سیاستهای فرهنگی میپردازند.
- عملکرد کارآمد حکمروایی هر شهری در راستای رسیدن به اهداف توسعه پایدار، به طور گستردهای به رهبری آن بستگی دارد.
- دستیابی به الزامات حکمروایی فرهنگی به روشنی نیازمند تعهدی مشارکتی است، زیرا اقدامات فراتر از کنترل هر یک از عاملان است.
- رهبری شهری بیش از ارائه راه حل، در پی خلق فرصتهایی برای مردم است تا گرد هم آیند، خود به پاسخها دستیافته و آنها را ایجاد کنند.
- مشارکت با یکدیگر در جهت حل مسائل، زمانی که ارزشها به اشتراک گذاشته میشوند، فرآیند دشواری را به همراه دارد. در این زمینه، رهبری شهری، نقشی مرکزی ایفا میکند.
- با درک از تنش، تعارض و عدم قطعیتهای ناشی از تفاوتها، پتانسیل نیرومندی برای ظهور خلاقانه راهحلهای مناسب و با دوام فراهم میکند.
- فراگیری قابلیتهای رهبری، نهادهای شهری را قادر میسازد تا تعهدات خود را به راهبردها، اقدامات و نتایج مثبت عینی تبدیل کنند.
شناسنامه برونداد
شماره گزارش: 28
شناسه یکتا: TG-MT-1442
تاریخ گزارش: تیر 1402
نویسنده(ها):
شناسه یکتا: TG-MT-1442
تاریخ گزارش: تیر 1402
نویسنده(ها):